De Dijk is één van de beste live bands van Nederland. Al meer dan 18 jaar optredens voor jong en oud met zowel nederlandstalige als Engelstalige hits.

Wat je denkt van een grote band, blijkt zelden te kloppen. Anders dan je zou verwachten was Bloedend Hart, hun allereerste single uit 1982, niet hun eerste hit. Het was slechts een grote "airplay hit". De eerste echte, officieel als Top 40 hit te boek staande is Mag Het Licht Uit uit 1987. Dit misverstand blijkt te berusten op de juiste definiëring van het begrip hit. Bij De Dijk zelf vinden ze dat maar een academische kwestie. Wel wijzen ze er graag op dat ze zelf een derde soort hit onderscheiden, namelijk de zaalhit, ofwel publiekslieveling. Wij houden het er liever op dat De Dijk een jukebox vol hits is.

Eind 1998 bracht De Dijk twee cd's tegelijkertijd uit: het live-album Voor De Tover en de verzamelaar Het Beste Van De Dijk. Deze laatste laat De Dijk vanuit studioperspectief zien. We horen een band die een eindeloos streven naar de muzikale perfectie aan de dag legt. Gevoelsmatig bestaat er weinig verschil tussen het album Niemand In De Stad (1989) en zijn voorganger Wakker In Een Vreemde Wereld (1987). geluidstechnisch en "groovematig" bezien komt de hang naar perfectie voor het eerst tot volle wasdom op het album Zeven Levens uit 1992, de opvolger Nooit Genoeg (1991), die samen ook een twee-eenheid vormen. Dit is wat ze al die tijd hebben beoogd. Vergeleken hierbij zijn de eerste drie Dijk-albums De Dijk (1982), Nooit Meer Tarzan (1983) en Elke Dag Een Nieuwe Hoed (1985) vage maar interessante schetsen van wat nog komen gaat. Voor de meeste groepen houdt de vooruitgang op na de eerste twee CD's, De Dijk boekt nog altijd progressie. Niet alleen muzikaal maar ook tekstueel. De laatste twee studio-albums De Blauwe Schuit (1994) en De Stand Van De Maan (1997) bewijzen dat de lijn gestaag verder omhoog gaat.

Live gaan ze nog eens dik over hun studiowerk heen. Beluister daarvoor maar eens Voor De Tover, na de CD Live uit 1990 reeds het tweede live-album uit de geschiedenis van De Dijk. Live-platen zijn geen ordinaire marktvullertjes voor hen. Voor een live-band bij uitstek als De Dijk is het maken van een goede live-CD de spreekwoordelijke adellijke verplichting. Live heeft de band zijn naam gemaakt. Vanaf de eerste dag stonden ze er. Of ze nu in Lutjebroek speelden of in de Russische steden St. Petersburg (1996) en Moskou (1997), in New York op het New Music Seminar (1990) of op de Nederlandse Antillen (1998) of zoals onlangs in Austin, Texas op het SXSW Festival.

Na bovengenoemde dubbele release in september, volgde weer een overvolle tournee tot aan kerstmis 1998. Daarna werd het een jaartje stil rond De Dijk. Zes gouden en drie platina platen alsmede diverse onderscheidingen (een zilveren en een gouden harp plus een Edison in respectievelijk 1987, 1993 en 1994) honderden optredens en ontelbare andere ervaringen en indrukken rijker besloot de band tot een sabbatical year. Bedoeld om de batterij na achttien jaar opnieuw op te laden. Want het vuur moet blijven branden. En dat doet het nu weer volop!