Opgericht tijdens de millennium wisseling in een enorme feesttent in Hardenberg. Remko Keizer zanger/bassist zou optreden met zijn toenmalige band “Veur Disse Kear”, maar door omstandigheden kon dit niet waargemaakt worden door de band.

Het optreden stond vast, en Remko besloot een andere band te vormen voor deze avond. Samen met enkele andere leden van “Veur Disse Kear’, Marco Keizer(gitaar) en Lodewijk ter Voorde(drums), werden Erik van ’t Holt (zang/gitaar) en Berthus Westerhuis (gitaar) aan de gelegenheidsband toegevoegd.

Op oudejaarsdag, de middag voor het optreden ontmoete iedereen elkaar, sommige zelfs voor het eerst, en er werd een repetoire in elkaar gestampt, van Rock ’n Roll tot Hoempapa.
Het optreden was een groot sucses, bijna 3000 inwoners van Hardenberg gingen uit hun dak op de klanken van de eigenlijke naamloze band.

Voor Remko was het duidelijk, hij wou een feestband gaan beginnen met jaren 60/70 invloeden met veelal bekende maar vergeten hits.
Dialectband “Veur Disse Kear” werd opgeheven en vanaf februari 2000 waren The Heinoos een feit.
Lodewijk ter Voorde haakte af en voor hem kwam de plaatselijke rockheld Henk Huygen in de plek. Berthus Westerhuis was sowieso al eenmalig, en daardoor kwam het dat op 26 Februari Remko Keizer, Erik van ’t Holt, Marco Keizer en Henk Huygen hun eerste officiële optreden gaven bij kroegbaas Harry Pelgrimm in café Harisch Inn.
De kroeg was afgeladen vol (Dik 100 man!!!) en iedereen kreeg bij binnenkomst een fraai Heinoblauw T-shirt en beschuit met muisjes.

De boekingen van de band waren vanaf ’t eerste uur in handen van Jolanda Blom. Zij had ook al ervaring opgedaan met “Veur Disse Kear”, en haar manier van aanpak bleek zeer gewaardeerd te worden door organisatoren. Op een spontane manier werd iedereen te woord gestaan, en boekingen waren vaak snel geregeld.

Het jaar verliep goed, er werd geregeld opgetreden (in dit jaar totaal 30 keer) en de naam dook overal in de regio op. De gezelligheid en vriendschap in de band was vanaf het begin duidelijk merkbaar, en dit straalden ze ook zeer zeker uit naar het publiek.
Voor de band was het dan ook een moeilijke beslissing om afscheid te nemen van drummer Henk Huygen, naar veel wikken en wegen vonden de overige leden dat Henk niet naar verwachting functioneerde,en werd hij vervangen door Marco Mepschen (Mans).
Marco’s band “Professor Herbert en de Bierefluiters” stopte er mee, en hij viel op door zijn geweldige drumkwaliteiten. In de regio zeker een van de beteren.

Begin 2001 word Alwin Besselink uit Eibergen bij de band gehaald. Hij speelde bij dialectband “Noar de Blixem”, nadat deze band uit elkaar ging, leek ’t Alwin wel leuk om The Heinoos te komen versterken. Zo had de band eindelijk een solo gitarist, wat voorheen noodgedwongen door zanger Erik werd opgevangen. Op zich redde hij zich wel, maar het koste hem veel bloed, zweet en tranen. Voor hem kwam Alwin dan ook als een geschenk uit de hemel.
Helaas duurde deze periode vrij kort, vanwege de afstand tussen Eibergen-Gramsbergen haakte Alwin half April alweer af, en was de band weer een kwartet.

Na een gesprek in de Commodore studio te Zelhem in December 2001, belt gitarist Jan Kolkman uit Lichtenvoorde op om te vragen of hij af en toe niet met The Heinoos mee kan spelen. Jan speelt bij “Normaal”, maar die doen ’t zeer rustig aan in de zomerperiode.
Het grootste gedeelte van 2002 combineert Jan “Normaal” met The Heinoos, en dit gaat als een speer. De band groeit in dit jaar gigantisch, vooral door de jarenlange ervaring die Jan met zich mee draagt,schiet vooral gitarist Erik met sprongen vooruit. Ook aan de samenzang word gewerkt.

Eind 2002 geeft gitarist Marco Keizer te kennen dat hij wegens vele omstandigheden eigenlijk niet wil, maar moet stoppen met The Heinoos. Marco en Remko (broers) maken bijna hun hele leven al muziek samen, maar een breuk is niet uit de weg te gaan. Doordat de band steeds vaker en vaker optreed is het voor Marco onmogelijk te combineren.

Nieuwjaarsnacht 2003 spelen The Heinoos het grootste gedeelte als trio aangevuld met oude bekende Berthus Westerhuis.
Jan Kolkman zit t/m februari met Normaal in de theaters en kan dus niet met The Heinoos optreden. Deze periode ligt de band dan ook helemaal stil.

Vanaf maart 2003 word er volop opgetreden, en word de eerste Shantybloazersrocknight gehouden in het dorphuis te Gramsbergen. Shantykoren, blaasorkesten vermengd met stevige rock ’n roll , dit blijkt het recept voor een avond uit voor jong en oud. Met 600 man is deze avond meer dan uitverkocht.

Begin mei komt gitarist Jan met het verlossende antwoord, “Ik kom vast bij The Heinoos!”. De groep Normaal besluit tentoptredens te gaan doen met de oude formatie en theater optredens met de huidige formatie. Dit ziet Jan niet zitten en haakt af. Hij vind een baan in een muziekwinkel in Doetichem, en kan daardoor vast bij The Heinoos komen spelen.

Anno 2004 spelen Remko Keizer, Erik van ’t Holt, Marco Mepschen en Jan Kolkman in de huidige bezetting van The Heinoos. Wekelijks zijn er optredens en de vraag word steeds groter. Het werkgebied is op ’t moment de oostelijke kant van Nederland, van Friesland tot Limburg.
Maar het lijkt er op dat de olievlek steeds groter word. Vooral de positieve uitstraling van band naar publiek lijkt erg gewaardeerd te worden. Er is dan ook een zeer hechte vriendschap in de band ontstaan, en dit heeft zo z’n uitwerkingen.

2005 bestaat de band 5 jaar en dit word zeker gevierd, maar voor The Heinoos is dit nog maar het begin!